Nadanie Szkole Podstawowej w Rzechcie imienia „Bohaterów Walk nad Wartą Września 1939r” - 25.09.2004r.

Nadanie sztandaru Szkole Podstawowej w Rzechcie” - 26.09.2009r.

Otwarcie nowej sali gimnastycznej” - 7 czerwca 2013r.

Jak możemy wyczytać z arkusza organizacyjnego z 1945r pierwsza drewniana szkoła została wybudowana w roku 1864. Z przekazów wiadomo, że w okresie zaborów uczyli w niej nauczyciele: p. Łuczywko, a później p. Berent. W latach międzywojennych kierownikiem Polskiej Szkoły była p. Helena Leszczyńska, która wspólnie z mężem uczyła dzieci klas I-IV.

Powojenną historię Szkoły w Rzechcie datuje się od lutego 1945r. Do powiatu sieradzkiego przyjechali pełnomocnicy Józef Waniek i Jan Kościelski, którzy objeżdżali gminy i zakładali szkoły. Kierownikiem i jednocześnie jedynym nauczycielem 4-letniej szkoły powszechnej dla 160 uczniów mianowany został p. Franciszek Leszczyński. Od września 1945r w szkole uczyło się już 180 uczniów. W tym okresie w szkole nauczano: religii rzymsko-katolickiej, języka polskiego, arytmetyki z geometrią, przyrody i geografii, historii, a także rysunku, śpiewu i ćwiczeń cielesnych. Jak podają dzienniki szkolne z tamtych lat, wiele osób po okrutnej wojnie powracało z różnych stron świata do swoich siedlisk. Uczniowie rekrutowali się ze starszych roczników, którym wojna przerwała naukę. Brakowało książek, zeszytów, przyborów szkolnych. Duża była za to chęć zdobywania wiedzy. Również wielu dorosłych starało się uzupełnić swoje wykształcenie na organizowanych dla nich kursach (dla analfabetów organizowano zespoły czytania i pisania). Rok później utworzono w Rzechcie szkołę zbiorczą dla szkół Grabowca i Polkowa Gm. Zd-Wola. Uczniowie uczyli się na dwie zmiany. Jak podaje dokumentacja archiwalna, budynek szkoły był tak zniszczony, że Gmina nie chciała go remontować i wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Wojewódzkiego o oddanie pałacu w Podłężycach na szkołę. Mieszkańcy Rzechty nie zgodzili się na taką propozycję. Bardzo duże zasługi wniósł p. Józef Makówka, który wykorzystał swoje wpływy i nakłonił mieszkańców Rzechty do wystosowania odpowiedniego pisma do Ministerstwa Oświaty. Otrzymano pozytywną odpowiedź.

W sierpniu 1948r zawiązał się komitet budowy nowej szkoły i jak wynika z protokołu, w jego skład weszli: Mielczarek Tomasz, Garbarczyk Józef, Garbarczyk Kazimierz, Cieślak Jan, Kubas Michał, Kowalczyk Wincenty, Kowalczyk Polikarp, Delida Antoni, Pająk Roman, Brylak Franciszek, Jatczak Tomasz, Krawczyk Wojciech i Makówka Józef. Przewodniczącym Komitetu Budowy był kierownik szkoły Franciszek Leszczyński. Z działalności komitetu budowy szkoły zachowała się obszerna dokumentacja. Po wybudowaniu kapliczki pozostały pieniądze, które komitet budowy kapliczki przeznaczył na rozpoczęcie budowy szkoły. Suma gotówki wynosiła 18 588 zł w starej walucie. Ludność na ogólnym zebraniu postanowiła się opodatkować po 500 zl z morgi. Dodatkowo organizowano przez O.S.P. w Rzechcie loterie fantowe i zabawy. O.S.P. zaciągnęła pożyczkę w wysokości 47 000 zł. Ludność z Rzechty, Podłężyc i Polkowa wpłacała dobrowolne ofiary. Za te pieniądze zakupiono materiały budowlane na nową szkolę, ale również wpłacono na Fundusz odbudowy stolicy, opłacano wynajęte lokale na szkolę i na mieszkanie nauczycielowi. W tym czasie zajęcia lekcyjne odbywały się w starej szkole i w lokalach wynajętych przez: p. Kikowskich, Klapów, Kubasów, Miłków.

Przy budowie szkoły pomagała miejscowa ludność. Od września 1948r do szkoły w Rzechcie zaczęli uczęszczać uczniowie z Piasków. Ogółem w 5 klasach uczyło się 109 uczniów. Szóstą klasę uczniowie realizowali w zbiorczej szkole w Męce. W tym czasie szkolna biblioteka liczyła 163 tytuły, 1 mapę Fizyczną Polski i 1 mapę fizyczną Europy. Na koniec roku szkolnego wg Protokołu Zebrania Komitetu Rodzicielskiego każdy uczeń otrzymał bułkę i 2 cukierki. Od roku 1950 w Szkole Powszechnej w Rzechcie zajęcia odbywały się w siedmiu klasach. Szkoła otrzymała pełną obsadę nauczycieli. Kierownikiem szkoły została Zabort Katarzyna. W tym roku szkolnym uczęszczało do szkoły 159 uczniów. Kolejnymi kierownikami Szkoły Powszechnej w Rzechcie byli: Jarosławski Edmund, Bączkowski Władysław, Sawicz Romuald. 1 września 1954r rozpoczęto zajęcia w nowej piętrowej szkole. Sale ogrzewane były piecami kaflowymi. Przystosowaniem sal lekcyjnych do zajęć i zagospodarowaniem terenu zajął się ówczesny kierownik szkoły Jędrzejewski Stanisław, pomocni okazali się także nauczyciele i rodzice. 14 października 1955r Komitet budowy szkoły rozwiązał swoją działalność, pozostałe pieniądze z budowy szkoły przekazał Komitetowi Rodzicielskiemu, który zajął się zadrzewianiem i ogrodzeniem terenu szkoły. W tym czasie dyrektorem szkoły był Ludwik Pęczak. Jak podają archiwalne protokoły, zajęcia wizytowali rodzice z Komitetu Rodzicielskiego, przysłuchując się wypowiedziom uczniów. Pełnili oni ponadto dyżury podczas przerw, pilnowali frekwencji i tego, by uczniowie po godz. 20.00 nie przebywali poza domem. Mijały lata , zmieniali się kierownicy, dyrektorzy szkoły, nauczyciele, a wraz z nimi zmieniała się nasza szkoła. Blisko ćwierć wieku na rozwój naszej szkoły oddziaływał kierownik - p. Mieczysław Matusiak. W klasach pojawiły się nowe ławki, krzesła, regały. Zaczęto gromadzić pomoce dydaktyczne. Zakupiono instrumenty muzyczne, sprzęt sportowy. Bardzo aktywnie działała drużyna harcerska.

Rok szkolny 1972/73 przyniósł wiele zmian. Placówką zaczął zarządzać dyrektor, a nie jak dotychczas kierownik. Rok szkolny podzielono na trzy okresy. Po raz pierwszy w przedszkolu w Rzechcie utworzono klasę przedszkolną dla dzieci sześcioletnich. Ponadto wprowadzono ćwiczenia śródlekcyjne i międzylekcyjne dla uczniów. W klasie VII, w drugim semestrze, wprowadzono nowy przedmiot - przysposobienie obronne. W roku szkolnym 1973/74 z polecenia Ministra Oświaty wprowadzono w szkołach ceremoniał szkolny. Zajęcia szkolne rozpoczynały się oddaniem hołdu godłu państwowemu oraz złożeniu nauczycielowi meldunku o stanie klasy i jej gotowości do nauki. Każdy tydzień zaczynał się apelem, na którym podawano aktualności oraz zadania dla samorządów klasowych, oceniano wykonanie zadań z poprzedniego tygodnia. Nowością stal się podział roku szkolnego na dwa okresy oraz wprowadzenie rozszerzonej oceny ze sprawowania. Uczniowie zostali tez zobowiązani do pracy fizycznej - w wymiarze rocznym odpowiadającym tygodniowemu wymiarowi zajęć lekcyjnych. W naszej szkole odbywały się konferencje nauczycielskie i uroczystości harcerskie. W roku 1982 zostały wykonane roboty dekarsko-blacharskie, polegające na pokryciu dachu nową blachą oraz wykonaniu rynien poziomych i pionowych. Kolejnymi dyrektorami szkoły byli: 1983-1991 p. Marianna Matusiak, 1991-1996 p. Henryk Waluda, 1996-2001r p. Bogumiła Nowakowska, 2001-2010 p. Romana Klimas i od 2011r. p. Renata Pawłat. 

Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte to kolejny okres zmian w naszej szkole.  Założono ogrzewanie olejowe,  ocieplono budynek szkoły i wymieniono okna. Zadania te mogły być zrealizowane dzięki wsparciu uzyskiwanemu od władz gminy Sieradz. Obecnie w sześcioklasowej Samorządowej Szkole Podstawowej w Rzechcie uczy się 127 uczniów z Rzechty, Stawiszcza, Grabowca, Polkowa i Podłężyc. Uczniów na zajęcia dowozi szkolny GIMBUS. W szkole pracuje 13 nauczycieli i 5 pracowników obsługi. Szkoła wyposażona jest w nowoczesne środki dydaktyczne, pracownię komputerową i internet. W szkole uczniowie mają możliwość rozwijania swoich zainteresowań i zamiłowań na dodatkowych zajęciach: koła informatycznego, teatralnego, regionalnego, tanecznego, chóru szkolnego. Stołówka szkolna wydaje dziennie 110 obiadów i 120 herbat. Od 2001r przy Szkole działa Świetlica Środowiskowa dla dzieci i młodzieży z Rzechty i okolicznych wsi. Szkoła współpracuje z innymi instytucjami oświatowymi. W swoich murach gościła dzieci ze SOSzW nr 1 w Sieradzu, ze Szkoły Podstawowej nr 6 w Sieradzu, promuje osiągnięcia swoich wychowanków. Cyklicznie organizuje wystawy prac plastyczno-literackich uczniów w Bibliotece Pedagogicznej w Sieradzu. Ściśle współpracuje z Kołem Gospodyń Wiejskich, powołano Stowarzyszenie Przyjaciół Kombatantów. Szkolne mury opuściło już 1511 absolwentów. Wśród nich wielu ukończyło wyższe studia, zdobyło upragnione zawody, zajmuje znaczące pozycje. Niektórzy z nich powrócili do naszej szkoły w charakterze nauczycieli.